دعای پس از هر نماز
شيخ مفيد در كتاب «مجالس» از محمّد بن حنفيّه روايت كرده:
روزی پدرم حضرت امير مؤمنان عليه السّلام كعبه را طواف میكرد، ناگاه مردی را ديد كه به پردههای كعبه چنگ زده و اين دعا را میخواند. به او گفت:
اين است دعای تو؟
پاسخ داد: بله مگر شنيدید؟
حضرت فرمود: آری شنيدم. فرمود: پس اين دعا را پس از هر نماز بخوان، به خدا سوگند هر مؤمنی اين دعا را پس از هر نماز بخواند بیترديد حقتعالی گناهان او را میآمرزد هرچند به اندازه ستارگان آسمان و قطرههای باران و ريگهای زمين و ذرّههای خاك باشد [به شرطی که با گناهی دیگر آنهارا خاکستر نکند.] سپس حضرت امير عليه السّلام گفت: من اين دعا را میدانم، حقتعالی واسع العطايا و كريم است.
آن مرد گفت: يا امير المؤمنين راست گفتی و بالاتر از هر دانايی داناتری است و آن مرد حضرت خضر عليه السّلام بود.
كفعمی نيز اين دعا را در كتاب «بلد الأمين» روايت كرد، دعای اين است:
«يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ السّآئِلُونَ وَ يا مَنْ لا يُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّينَ اَذِقْنی بَرْدَ عَفْوِكَ وَ مَغْفِرَتِكَ وَ حَلاوَةَ رَحْمَتِكَ»
ای آن که او را شنيدنی از شنيدن ديگر منصرف نمیكند. ای آن که خواهندگان او را به اشتباه نمیاندازند. ای آن كه اصرارِ اصراركنندگان او را خسته نمیكند، خنكای گذشت و آمرزشات و شيرينی رحمتات را به من بچشان.